روستای گنبرف

کمی از راه خاکی است و روستایی، اما به گونبرف که می رسی می بینی که می ارزد این راه را طی کنی. دو سوی جاده خاکی را هم درختان و مرغزار در بر گرفته است. بنابراین همه چیز برای یک تجربه ناب روستایی مهیاست؛ روستایی که در گُل غلت می خورد.

سبک معماری خانه ها، پله ای است در دامان کوه. برخی از باغ های گل هم پله ای هستند و جان می دهد برای شکار لحظه ها. چند سالی است در آغاز فصل گل چینی سازمان میراث فرهنگی، با همکاری فرمانداری اسکو جشنواره گل محمدی را در این فصل در روستا برگزار می کند که باعث شده تا مسیر بسیاری از گردشگران در این فصل به روستای گونبرف یا آن طور که مردمش می گویند گونبر کشیده شود. به هر حال شما یا باید فردا جمعه در این روستا باشید یا هفته آینده زمانی را برای دیدار از باغ های گل گونبرف اختصاص بدهید.

راستی اگر قصد دارید که چند روز را در این منطقه بگذرانید، در روستا جایی را پیدا نمی کنید مگر این که مهمان شورا باشید. اما مردم مهربانی دارد که با لبنیات روستایی از شما پذیرایی می کنند. فقط مواظب بیماری های تابستانی هم باشید، بویژه تب مالت. اما اگر اهل چادر و کمپ نیستید باید در تبریز دنبال هتل و مهمانسرا باشید.

نگران نباشید تبریز به حد کافی هتل و مهمانسرا دارد. در روستای گونبرف متاسفانه امکان تبدیل گل ها به گلاب نیست و به شهرهای دیگر از جمله تبریز و کاشان فرستاده می شود. اینجا فقط فصل گل چینی است. چقدر سخت است که گلی از ما باشد ولی دیگری گلابش را بگیرد. اما در حال حاضر شرایط دیگری برای گلکاران گونبرف وجود ندارد.