در کندوان همه پوشش ها و زیراندازهای خانه ها اعم از فرش ها، گلیم ها، پالازها، چهل تکه ها و پرده ها محصول دستان هنرمند زنان روستاست. هر صبحی که فرا می رسد، خانم ها شروع به آب و جارو و خانه تکانی می کنند. گلیم ها و چهل تکه های رنگارنگ، در بلندای ستیغ کوه های سهند بر دست زنان روستا تکان می خورد و سمفونی تکرارناپذیر رنگ ها را به تصویر می کشند. در همان زمان اگر در کوچه های تنگ و باریک کندوان گذر کنی، بوی نان محلی در فضا شما را به سوی خود می کشاند. آن را از دست ندهید.
جالب اینجاست که بیشتر آشپزخانه ها در کندوان، به علت نبودن دودکش و فضای کافی در محوطه داخل خانه ها و برای پرهیز از دود تنور، بیرون کندوها و در دامنه های کوه ساخته شده اند. همین جا یادآوری کنم که بیشتر زنان روستای کندوان باسواد هستند و درصد بیسوادان این روستا حتی از تبریز و آذربایجان هم کمتر است.
روستا مسجد، حمام، مدرسه و آسیاب دارد و کران مسجد تقریبا بزرگ ترین کران روستاست. در اینجا آرامشی باورنکردنی به انسان دست می دهد. وقتی به این موضوع فکر می کنم که چگونه این انسان ها، طبیعت سخت را به تسخیر خود در آورده اند، به عنوان یک انسان در خود قدرتی مهارنشدنی حس می کنم که تمام همنوعان من در طول تاریخ برای مهار طبیعت از آن بهره برده اند.
سهند تنها خانه های شگفت انگیز و باغ های گل و انگور نیست. سهند به خاطر برف و باران فراوان سرچشمه رودهای متعددی است که یا جلگه های داخلی را مشروب می کند یا به دریاچه ارومیه می ریزد. آب و هوای خوش این منطقه سبب حاصلخیزی خاک اطراف روستای کندوان می شود. مرغوب ترین کشتزارهای اهالی کندوان در مقابل روستا، روی دشتی مرتفع و زیربنا قرار دارد. دره شمالی ـ جنوبی سرسبز کندوان یکی از خوش آب وهواترین و زیباترین نقاط کوهستانی ایران به شمار می رود که علاوه بر نهر نسبتا بزرگ دارای چشمه های آب معدنی نیز هست که دارای خواص پزشکی فوق العاده بوده و می گویند در دفع سنگ کلیه بی تاثیر نیست.
مراتع سرسبز کوه های سهند از مهم ترین مراکز دامداری و دامنه های اطراف کندوان یکی از بهترین نقاط پرورش دام در ایران به شمار می رود. بنابراین می توانید خستگی تن را به یکی از چشمه های آب معدنی بدهید تا روح تان تازه شود.
هنوز هم می توانید وقت خود را در سلطان داغی بگذرانید. منطقه ای به نام «ارشد چمن» لبریز از لحظه های سبز و بکر که می تواند سوژه های بسیاری به عکاسان و عکس دوستان بدهد. در مسیر تبریز به اسکو گم نمی شوید. حالامی خواهد مسیر روستای کندوان باشد یا گونبرف. تابلوهایی برای معرفی مسیر نصب شده که شما را به مقصد می رساند.
در همین مسیر شما درخت خیلی بزرگ توخالی را می یابید که روزگاری محل یک کفاشی بوده است. اما امروز سازمان میراث فرهنگی دور آن را به عنوان یک اثر طبیعی حصار کشیده تا حفظ شود.
| ردیف | نام روستا | دهستان | جمعیت | رتبه در دهستان |
|---|---|---|---|---|
| ۱ | اسفنجان | سهند | ۳٬۶۶۰ | ۱ |
| ۲ | گنبر | گنبر | ۳٬۰۹۱ | ۱ |
| ۳ | دیزج | باویل | ۲٬۹۹۰ | ۱ |
| ۴ | بایرام | باویل | ۲٬۶۷۱ | ۲ |
| ۵ | کردلر | شورکات جنوبی | ۲٬۶۵۴ | ۱ |
| ۶ | کهنمو | سهند | ۲٬۲۱۰ | ۲ |
| ۷ | کردآباد | گنبر | ۲٬۱۵۰ | ۲ |
| ۸ | کله‌جاه | باویل | ۱٬۹۲۲ | ۳ |
| ۹ | باویل سفلی | باویل | ۱٬۵۰۲ | ۴ |
| ۱۰ | زین‌الحاجیلو | شورکات جنوبی | ۱٬۴۴۳ | ۲ |
| ۱۱ | عنصرود | سهند | ۱٬۳۷۸ | ۳ |
| ۱۲ | خاص‌آباد | شورکات جنوبی | ۱٬۲۵۲ | ۳ |
| ۱۳ | سرای‌ده | جزیره | ۱٬۱۵۳ | ۲ |
| ۱۴ | مجارشین | گنبر | ۱٬۰۷۸ | ۳ |
| ۱۵ | خاصه‌لر | شورکات جنوبی | ۹۵۷ | ۴ |
| ۱۶ | آق‌گنبد | جزیره | ۸۹۸ | ۳ |
| ۱۷ | سرین‌دیزج | شورکات جنوبی | ۸۷۲ | ۵ |
| ۱۸ | اسکندان | سهند | ۸۳۷ | ۴ |
| ۱۹ | آمقان | سهند | ۷۹۴ | ۵ |
| ۲۰ | خورخور | شورکات جنوبی | ۷۹۰ | ۶ |
| ۲۱ | مهدینلو | شورکات جنوبی | ۷۴۱ | ۷ |
| ۲۲ | قپچاق | جزیره | ۶۲۰ | ۴ |
| ۲۳ | کندوان | سهند | ۶۰۱ | ۶ |
| ۲۴ | باویل علیا | باویل | ۵۴۲ | ۵ |
| ۲۵ | گمیچی | جزیره | ۵۲۷ | ۵ |
| ۲۶ | اربط | گنبر | ۴۴۲ | ۴ |
| ۲۷ | بیگلو | شورکات جنوبی | ۳۹۴ | ۸ |
| ۲۸ | مرجانلو | شورکات جنوبی | ۳۵۶ | ۹ |
| ۲۹ | قشلاق | شورکات جنوبی | ۲۷۴ | ۱۰ |
| ۳۰ | علی‌آباد | شورکات جنوبی | ۲۳۵ | ۱۱ |
| ۳۱ | آقچه‌کهل | گنبر | ۲۳۳ | ۵ |
| ۳۲ | شللو | شورکات جنوبی | ۲۰۰ | ۱۲ |
| ۳۳ | بوراچالو | جزیره | ۱۵۹ | ۶ |
| ۳۴ | اشستان | گنبر | ۱۴۶ | ۶ |
| ۳۵ | تیمورلو | جزیره | ۱۴۲ | ۷ |
| ۳۶ | قندیلو | گنبر | ۱۰۵ | ۷ |
| ۳۷ | حسن‌آباد | شورکات جنوبی | ۱۰۵ | ۱۳ |
| ۳۸ | کوشن میرزارحیم | باویل | ۸۱ | ۶ |
| ۳۹ | بهرام‌آباد | جزیره | ۷۵ | ۸ |
| ۴۰ | اوچ‌تپه | گنبر | ۷۰ | ۸ |
| ۴۱ | مزرعه لیوه | شورکات جنوبی | ۲۷ | ۱۴ |
| ۴۲ | ایرنچی | شورکات جنوبی | ۷ | ۱۵ |
در گذشته شهری در دامنهٔ سهند و شرق دریاچهٔ ارومیه به‌نام «اوشکایا» وجود داشته که گویا در محل اسکوی فعلی بوده‌است. نام این شهر در کتیبهٔ ارگیشتی اول و نیز سارگن دوم (پادشاه آشور) آمده‌است؛ به گونه‌ای که سارگن دوم در کتیبهٔ خود که متعلق به سدهٔ نخست پیش از میلاد است، از هجوم جنگ‌جویان آشوری به سرزمین اورارتو و به آتش‌کشیدن اوشکایا و آبادی‌های اطراف آن سخن به میان آورده‌است.[۱]
حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب اسکو را یکی از روستاهای بزرگ منطقهٔ باویل‌رود می‌شمارد که با روستاهای باویل، خسروشاه، فسقندیس و میلان همسایه بوده‌است. نادری در عالم‌آرا نیز این روستا را یکی از آبادترین مناطق آذربایجان معرفی می‌کند. در جریان انقلاب مشروطیت مردم اسکو همپای مردم تبریز علیه قزاقان شوروی و نیروهای دولتی دست به اعتراض زده‌اند.[۱]
اهالی اسکو را آذربایجانی‌ها تشکیل داده و زبان امروزی اهالی اسکو ترکی آذربایجانی می‌باشد.[۴]